Tag: Lo Lo Chai

  • Cinta lelaki Jepun kepada Ha Giang

    Cinta lelaki Jepun kepada Ha Giang
    Ogura bersama penduduk tempatan di kafe yang dia bantu buka di kampung Lo Lo Chai.

    Selama 21 tahun lalu, setiap bulan seorang lelaki Jepun menghabiskan masa kira-kira dua minggu di Lo Lo Chai, sebuah kampung terpencil di wilayah pergunungan utara Ha Giang, menjadi kawan akrab kepada ramai ahli kumpulan etnik minoriti Lo Lo.

    Melawat Vietnam buat kali pertama pada 1995, menghabiskan masa seminggu di HCM City dan Can Tho, Yasushi Ogura serta-merta terpikat dengan orang Vietnam yang mesra.

    Sejak 2002, dia kembali setiap bulan dan memutuskan untuk belajar bahasa Vietnam bagi memudahkan perjalanannya ke seluruh negara.

    Sejak 2002, beliau sering melawat Ha Giang, yang menjadi tuan rumah landskap yang menakjubkan dan pelbagai budaya dari 22 kumpulan etnik.

    Dia terbang dari Tokyo ke Noi Bai, mengambil dua perjalanan kereta dan xe om ke Lo Lo Chai.

    Dia kadang-kadang mengembara dengan basikal di sekitar kawasan itu.

    Ia mengambil masa kira-kira tiga jam untuk orang tempatan mengembara dengan basikal dari Dong Van ke Lung Cu, tetapi dia memerlukan kira-kira empat jam.

    “Perjalanan dengan basikal sangat perlahan di sini,” katanya.

    “Tetapi kita boleh mengagumi pemandangan di sepanjang jalan, terutama pada musim bunga dengan banyak bunga.”

    “Bahagian paling menarik dalam perjalanan basikal ialah anda naik dan turun cerun. Ia sejuk dengan udara segar. Saya telah bertemu dengan ramai orang muda Vietnam dan asing. Semua mereka menggalakkan saya untuk meneruskan. Saya berasa sangat gembira,” katanya.

    Yasushi Ogura mengembara dengan basikal di kawasan itu.

    Pengembara Tran Tan, yang pernah bertemu dengan Ogura sepanjang perjalanannya ke Ha Giang, berkata dia kagum dengan kemahuan kuat orang Jepun.

    “Saya sedang berehat di tepi ladang bunga soba,” kata Tan.

    “Saya melihat dia menunggang basikal dari Lung Cu ke Dong Van.

    “Dia berjalan dengan basikalnya di sepanjang cerun. Saya sangat mengaguminya seperti yang saya lihat tiada orang yang mengembara dengan basikal di kawasan itu, apatah lagi seorang penatua asing.”

    Bukan melawat kawasan itu hanya untuk berseronok, Oruga telah membantu penduduk tempatan untuk berniaga juga.

    Dia telah membelanjakan wang simpanannya untuk menubuhkan sebuah kafe bernama Cuc Bac (Kutub Utara) di kawasan itu dan membiarkan keluarga tempatan menjalankannya.

    Kafe itu telah menjadi tempat berehat yang popular untuk pelawat ke Lo Lo Chai, Lung Cu Commune, Daerah Dong Van.

    Kafe itu didirikan di dalam rumah trinh tuong yang diperbuat daripada tanah liat dan batu dengan pintu pagar kayu.

    Pengunjung boleh membunyikan loceng untuk memesan minuman dan menonton wanita tempatan menenun kain dan membuat wain.

    Mereka boleh bercakap dengan penduduk tempatan sambil menikmati pemandangan landskap yang memukau.

    “Jika mereka tahu cara menggabungkan nilai budaya tradisional dan seni bina, orang Lo Lo akan berjaya,” katanya.

    Peminat Jepun itu telah merayau dari rumah ke rumah untuk berunding dengan penduduk tempatan tentang cara berkomunikasi dengan tetamu, mengatur hidangan dalam hidangan dan memindahkan lembu dari rumah untuk memastikan kebersihan dan landskap yang baik.

    Dia juga telah memberi mereka bajet yang diperlukan untuk melakukan tugas itu.

    Ogura berkata pelancongan komuniti akan menjadi penyelesaian yang baik untuk meningkatkan taraf hidup penduduk tempatan di wilayah yang mempunyai banyak sumber semula jadi dan budaya yang kaya.

    “Satu sebab mengapa saya memilih orang Lo Lo untuk membantu kerana mereka sangat mesra, boleh bercakap bahasa majoriti Kinh dengan baik, manakala orang Mong tidak boleh,” katanya.

    “Lebih-lebih lagi, terdapat banyak rumah trinh tuong purba di kawasan itu.”

    Ogura berkata dia mahu penduduk tempatan melindungi budaya tradisional dan rumah purba mereka; jika tidak, mereka akan kehilangannya selama-lamanya.

    “Saya berharap kafe itu akan menjadi destinasi pelancongan, di mana penduduk tempatan boleh memperkenalkan budaya mereka kepada pengunjung,” katanya.

    Ogura mengakui bahawa adalah mencabar untuk mengekalkan budaya tradisional dalam kehidupan moden, apabila orang ramai cenderung mengikuti gaya hidup moden dan membina rumah baharu.

    “Saya telah memberitahu mereka berulang kali bahawa tiada lagi pengunjung yang akan datang jika tiada budaya tradisional,” katanya.

    Sebuah rumah kuno yang dijadikan homestay di kawasan itu.

    “Perkhidmatan kafe dan homestay boleh membawa keuntungan kepada pemiliknya. Tetapi ia tidak mencukupi jika sesetengah keluarga menjadi lebih kaya.

    “Mereka harus melakukan sesuatu untuk menarik lebih ramai tetamu ke kampung supaya seluruh kampung mendapat lebih banyak pendapatan.

    “Saya telah menggalakkan mereka untuk menjual lebih banyak wain jagung, produk kraf tangan dan produk pertanian.”

    Antara empat daerah Ha Giang – iaitu Quan Ba, Yen Minh, Dong Van dan Meo Vac – Ogura berkata beliau paling suka gunung karst yang menakjubkan di Dong Van.

    “Di setiap daerah, terdapat banyak destinasi menarik sehinggakan pengunjung tidak mempunyai masa cukup untuk singgah di setiap destinasi sekiranya hanya mempunyai satu atau dua hari di kawasan itu,” katanya.

    Ogura menyatakan bahawa pihak berkuasa tempatan dan orang ramai tidak sedar tentang melindungi sumber semula jadi dan budaya.

    “Penduduk tempatan cuba sedaya upaya untuk melaksanakan projek pelancongan berskala besar dan pusat rekreasi moden, yang membantu menarik lebih ramai tetamu tetapi pada masa sama memusnahkan alam semula jadi dan budaya tempatan. Apabila hilang sifat dan budaya, tetamu tidak akan datang lagi,” katanya.

    Dia mencadangkan wilayah harus mempunyai rancangan terperinci untuk kawasan yang memerlukan perlindungan, mengehadkan bangunan tinggi dan mematuhi pelan tersebut dengan ketat.

    “Isu lain ialah terdapat lebih ramai orang dari bandar yang terlibat dalam perkhidmatan pelancongan berbanding penduduk tempatan,” katanya.

    “Sementara itu, hanya penduduk tempatan boleh memperkenalkan budaya mereka kepada pengunjung.”

    Ini bermakna agensi berkenaan perlu melatih kemahiran perkhidmatan pelancongan kepada penduduk tempatan dan menawarkan sokongan lain untuk meningkatkan pelancongan berasaskan komuniti tempatan, katanya.

    VIETNAM NEWS